Ból szyi po operacji dyskopatii- osłabienie siły mięśniowej. Kolejnym istotnym aspektem rehabilitacji po zabiegu operacyjnym odcinka szyjnego jest poprawa siły mięśni szyi, obręczy barkowej, kończyny górnej, a także praca nad postawą. Długotrwałe funkcjonowanie z dolegliwościami bólowymi przed operacją wpływa na osłabienie
Dlaczego rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego jest tak ważna? Przyczyn jest kilka. Zauważcie, że zabieg to wydarzenie dość “traumatyczne” dla tkanek i struktur kręgosłupa, które potrzebują czasu na regenerację. Operacja dyskopatii odcinka szyjnego najczęściej polega na usunięciu uszkodzonego dysku, a w jego miejsce wstawiany jest implant lub klatka międzytrzonowa. Wszystko po to, aby odbarczać struktury nerwowe i pozbyć się bólu. Obecnie coraz częściej stosuje się implanty ruchome, które wg producentów dają możliwość pewnego ruchu operowanego segmentu. Pomimo że zadaniem zabiegu jest poprawa komfortu życia pacjenta, ma on także pewne skutki negatywne. Jakie? Zauważcie, że kręgosłup to bardzo skomplikowana biomechanicznie struktura. W wielu przypadkach lekarze są zmuszeni połączyć dwa sąsiednie segmenty, co nazywamy stabilizacją lub fuzją. Taki zabieg powoduje, że kręgi nie poruszają się na danym poziomie. Stwarza to możliwość pojawiania się przeciążenia i niestabilności na poniższym lub powyższym segmencie. Co więcej, struktury naszego kręgosłupa muszą przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Lata przed operacją dochodziło do obniżenia dysku, czyli zmniejszenia przestrzeni międzytrzonowej. Zabieg ma na celu poszerzenie tej odległości, co jak najbardziej jest korzystne dla struktur nerwowych, niemniej jednak jest to sytuacja nowa dla mięśni, więzadeł i stawów. Rehabilitacja jest zatem niezbędnym elementem, który pozwoli na odzyskanie prawidłowej ruchomości na innych segmentach, zmniejszenie napięcia w tkankach, poprawę siły mięśniowej, a także pozbycia się bólu. Zabieg fuzji odcinka szyjnego W dzisiejszym artykule postaram się odpowiedzieć na podstawowe pytania dotyczące rehabilitacji po operacji dyskopatii odcinka szyjnego: 1. Kiedy można zacząć rehabilitację? Rehabilitacja tak naprawdę rozpoczyna się już w pierwszej dobie po operacji. Wszelkie zalecenia, które usłyszycie od fizjoterapeuty jeszcze w szpitalu dotyczące prawidłowego podnoszenia się, dozwolonych ruchów szyi, czy używania kołnierza pozwalają na szybszy powrót do sprawności. W naszym kraju najczęściej pacjent jest wysyłany na regularne zabiegi rehabilitacyjne dopiero po 4-6 tygodniach od zabiegu. Jest to pewnego rodzaju standard, ponieważ lekarze chcą chronić odcinek szyjny w czasie fazy podstawowego gojenia. W mojej opinii jest to zdecydowanie za późno. Kiedy powinniście zgłosić się na rehabilitację po wyjściu ze szpitala? Jeśli czujecie ból i napięcie w obrębie szyi, ramion, łopatek, odcinka piersiowego, możecie zgłosić się jak najszybciej. W innych przypadkach do dwóch tygodni po zabiegu. 2. Jak długo należy uczęszczać na zabiegi po operacji? Jest to sprawa bardzo indywidualna. Z pewnością pod nadzorem fizjoterapeuty powinniśmy być przez pół roku po zabiegu. Nie oznacza to oczywiście, że musicie uczęszczać na terapię kilka razy w tygodniu przez tak długi okres. Chodzi tu bardziej o pewien nadzór. Najważniejsze są pierwsze 3 miesiące. W tym czasie jesteśmy w stanie odzyskać właściwy zakres ruchu i nauczyć pacjenta odpowiednich ćwiczeń. Rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego to wielomiesięczny proces 3. Czy należy nosić kołnierz? Kołnierz zalecany przez większość lekarzy przez 4-6 tygodni po zabiegu. Dzięki niemu nasza szyja jest zabezpieczona, szczególnie w czasie przebywania na zewnątrz, czy w środkach komunikacji. Kołnierz zabezpiecza przed nadmiernymi ruchami i szarpnięciami szyi. Co więcej, jego stosowanie oddziałuje także na sferę psychiczną. Strach przed ruchem jest zazwyczaj na tyle duży, że pacjent po operacji boi się wyjść z domu. Kołnierz pozwala zatem zwiększyć komfort i bezpieczeństwo w czasie codziennego funkcjonowania. Coraz częściej spotykamy jednak lekarzy, którzy nie zalecają kołnierza. Uważają, że potrzeba zabezpieczenia odcinak szyjnego po operacji jest znikoma. 4. Czy po zabiegu mogę odczuwać dolegliwości? Tak! Szczególnie w czasie pierwszych tygodni. Wszystkie struktury potrzebują czasu na wygojenie, a także na przystosowanie się do nowej sytuacji biomechanicznej. Zazwyczaj przez wiele lat przed zabiegiem nasz dysk chorował, stopniowo obniżając swoją wysokość. Tak jak pisałam wcześniej, w czasie zabiegu lekarze umieszczają pomiędzy dwa kręgi implant, który jest czymś zupełnie nowym dla naszych mięśni i stawów. Kolejny element dotyczy podrażnienia nerwów. Zauważcie, że pacjent zazwyczaj decyduje się na zabieg w momencie, kiedy cierpi z powodu znacznych objawów neurologicznych. Mówimy tu o bólu promieniującym do kończyny górnej, osłabionej sile mięśniowej, zaburzeniach czucia skórnego. Objawy te są wynikiem ucisku na korzenie nerwowe znajdujące się w okolicach dysku. Oczywiście po zabiegu możecie czuć natychmiastową poprawę. Nie zawsze jednak tak się dzieje. W wielu przypadkach nasze nerwy potrzebują czasu i rehabilitacji. Jak długo przebiega taka regeneracja? Jest to zależne od kilku czynników. Po pierwsze, od stopnia podrażnienia i uszkodzenia nerwów w przebiegu dyskopatii. Po drugie, istotne są tu także pewne cechy indywidualne. W niektórych przypadkach pełne dochodzenie do formy może trwać nawet wiele miesięcy. 5. Rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego- jak powinna wyglądać? Rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego to proces, w którym zwracamy uwagę na kilka elementów. Pierwsze tygodnie to okres, kiedy staramy się pozbyć nadmiernego napięcia mięśniowego w obrębie odcinka szyjnego, piersiowego, a także obręczy barkowej. Bardzo bezpieczne jest tu zastosowanie technik tkanek miękkich np. manipulacji powięziowych. Już w pierwszym tygodniu wprowadzamy także ćwiczenia pobudzające osłabione mięśnie. W czasie pobytu w szpitalu powinniście otrzymać instruktaż dotyczący dozwolonych ruchów odcinka szyjnego. Pacjenci często boją się zdejmować kołnierz i wykonywać nawet niewielkie ruchy, co jest jak najbardziej działaniem niewłaściwym. Takie zachowania prowadzą do dużych ograniczeń ruchomości. Kołnierz należy zdejmować w domu w celu wykonywania delikatnych ruchów w małym zakresie. Dokładne wytyczne zależą od rodzaju zabiegu i poziomu operowanego, dlatego niezbędny jest tu kontakt z rehabilitantem. W miarę upływu czasu wprowadzamy coraz więcej technik i ćwiczeń, których celem jest odzyskanie prawidłowego zakresu ruchu. Myślę, że jest to jedne z najważniejszych zadań rehabilitacji w takich przypadkach. Dlaczego? Zauważcie, że ograniczenie ruchomości szyi występuje najczęściej już przed zabiegiem, co jest spowodowane powtarzającymi się stanami zapalnymi, bólem, a także współistniejących zmian w stawach międzykręgowych. Wykorzystanie pracy kończyn górnych do wzmacniania odcinka szyjnego Bardzo istotnym elementem rehabilitacji są także ćwiczenia wzmacniające zarówno mięśnie okolicy szyi, obręczy barkowej i kończyn górnych. Kiedy możemy rozpocząć ćwiczenia? Wszystko zależy, o jakich ruchach mówimy. Pamiętajmy, że do 4-6 tygodnia po zabiegu trwa faza wstępna gojenia po zabiegu, dlatego nasze działania są dość ograniczone. W tym czasie wprowadzamy delikatne napięcia izometryczne, pracę kończynami górnymi, a także ćwiczenia z wykorzystaniem koordynacji wzrokowo-ruchowej. Po tym okresie zaczynamy wprowadzać coraz więcej ćwiczeń wzmacniających, wykorzystując pracę w podporach, z gumami czy ciężarkami. Ważna jest także ocena biomechaniczna całego narządu ruchu. Szukamy zaburzeń, które mogą mieć wpływ na przeciążenie odcinka szyjnego. Skupiamy się także na obszarach dość odległych tj. mięśnie brzucha, czy pośladków. Z pewnością zapytacie, jaki związek ma brzuch z szyją? Pamiętajcie, że nasz narząd ruchu jest całością, a prawidłowe napięcie w obrębie mięśni kończyn dolny miednicy i brzucha warunkuje odpowiednią pracę górnych elementów. Dodatkowo warto zadbać o właściwe podparcie odcinka szyjnego w trakcie snu. Możecie skorzystać ze specjalistycznych poduszek ortopedycznych. Nie zawsze jednak są one korzystne, co wyjaśniam w moim kolejnym artykule. Sprawa jest bardzo indywidualna, a ułożenie głowy w czasie leżenia musi być dobrane do budowy naszego całego kręgosłupa i szerokości barków. Nie powinniście korzystać z poduszki ortopedycznej, jeśli w trakcie jej używania czujecie dyskomfort lub co gorsza, pojawia się ból. 6. Jakie ćwiczenia są zakazane po zabiegu? W okresie pierwszych 4-6 tygodni praktycznie nie wprowadzam pacjentom żadnych statycznych pozycji rozciągających, ponieważ zazwyczaj przynoszą one duże podrażnienie i ból. Zastępujemy je pracą manualną na tkankach miękkich, a także delikatnymi ćwiczeniami ruchowymi. Niestety wielu pacjentów szuka ćwiczeń w Internecie, gdzie głównie prezentowane są właśnie ćwiczenia rozciągające i izometryczne. Pamiętajcie, że rehabilitanci dysponują różnorodnymi metodami aktywizacji mięśni odcinka szyjnego. Możemy pracować poprzez wykorzystanie pracy kończyn górnych, wzroku, a także łącząc te elementy z ruchem kończyn dolnych i całego tułowia. Ćwiczenia izometryczne są pomocne, ale nie u każdego pacjenta. Osoby z większymi dolegliwościami bólowymi często nie tolerują izometrii, dlatego w takich przypadkach szukamy innych sposobów aktywacji mięśni. Po 4-6 tygodniach zaczynamy wprowadzać coraz bardziej zaawansowane ćwiczenia z większym obciążeniem. Nadal jednak musimy uważać na aktywności, w których szyja ulega nadmiernym odchyleniom. Dzieje się tak np. w czasie “brzuszków”, czy ćwiczeń gimnastycznych. Z takimi aktywnościami warto poczekać jeszcze kilka miesięcy, z niektórych będziemy musieli zrezygnować nawet na dłużej. Kiedy możliwy jest powrót do sportu? Wszystko zależy od konkretnej dyscypliny. Jeśli mówimy o bieganiu, czy innych aktywnościach niemających dużego wpływu na przeciążenie kręgosłupa, nawet już po 3-4 miesiącach. Niestety, jeśli mówimy o sportach, gdzie dochodzi do gwałtownych ruchów głową, sprawa jest bardzo indywidualna. Niektórzy pacjenci wrócą do pełnej aktywności dopiero po wielu miesiącach. Pamiętajmy, że patologie odcinka szyjnego są dość złożone, dlatego decydując się na powrót do ćwiczeń, które znacznie obciążają odcinek szyjny, musimy ocenić wiele aspektów. Co więcej, przebieg procesu gojenia i regeneracji tkanki nerwowej jest bardzo różny. Każdy pacjent inaczej przykłada się do rehabilitacji i zaleceń. Wszystkie te elementy powodują, że oszacowanie czasu powrotu do aktywności wymaga ścisłej współpracy z fizjoterapeutą i lekarzem prowadzącym. Powrót do aktywności fizycznej po operacji odcinka szyjnego jest sprawą bardzo indywidualną. 7. Czy zabiegi fizykoterapeutyczne są niezbędne po zabiegu? W Polsce standardowo zaleca się uczęszczanie na różnorodne zabiegi fizykoterapeutyczne po zabiegu. W wielu mniejszych miejscowościach pacjenci nie mają dostępu do innych form terapii. Niestety tak naprawdę zabiegi te mają znikome działanie. Mogą w niewielkim stopniu przyczynić się do zmniejszenia dolegliwości bólowych. Nie wpłyną jednak na elementy dla nas najbardziej istotne tj. nadmierne napięcie mięśni i odzyskanie właściwego zakresu ruchu. W przypadku znacznych zaburzeń siły mięśniowej pomocna może okazać się elektrostymulacja. Zabiegi fizykoterapeutyczne są tylko dodatkiem do działań rehabilitacyjnych po operacji odcinka szyjnego
Ile trwa rekonwalescencja po operacji kręgosłupa? Okres rekonwalescencji i rehabilitacji po zabiegu małoinwazyjnym trwa około 6 tygodni. Ile trwa rehabilitacja po operacji kręgosłupa? Na rehabilitacje pacjent powinien się zgłosić mniej więcej po 2 tygodniach od operacji kręgosłupa szyjnego, jednak jeżeli występuje ból lub napięcie w odcinku szyjnym – najlepiej zgłosić się
Ile trwa rekonwalescencja po operacji kręgosłupa? Okres rekonwalescencji i rehabilitacji po zabiegu małoinwazyjnym trwa około 6 tygodni. Ile trwa pobyt w szpitalu po operacji kręgosłupa szyjnego? W przypadku wymienionych wcześniej zabiegów hospitalizacja pacjentów trwa z reguły 1 – 2 dni, a chory jest pionizowany już następnego dnia po zabiegu. W niektórych przypadkach zaleca się noszenie specjalnego kołnierza usztywniającego szyję przez okres 4-6 tygodni. Kiedy mija ból po operacji kręgosłupa? Proces rekonwalescencji po operacji kręgosłupa lędźwiowego trwa zazwyczaj kilka miesięcy. Jest to zależne od rodzaju przeprowadzonej operacji oraz zaangażowania pacjenta. Jak postępować po operacji kręgosłupa szyjnego? Po założeniu szwów bardzo ważnym zadaniem pacjenta jest niedopuszczenie do zabrudzenia/zakażenia rany, a po powstaniu pierwszej blizny dbanie o nawilżenie nowej tkanki skórnej. Na świeżą bliznę używa się zazwyczaj neutralnych maści nawilżających, a w późniejszym czasie preparatów rozmiękczających tkankę kolagenową. Po jakim czasie od operacji kręgosłupa szyjnego można chodzić? Proces gojenia się tkanek po zabiegu trwa około 4-6 tyg i tyle trwa zwykle powrót do zdrowia. Zrost kręgów powinien wystąpić po kilku miesiącach od operacji. Po operacji wskazane jest noszenie stabilizującego kołnierza szyjnego. Jak długo boli po operacji? Jak długo utrzymuje się ból pooperacyjny? Największe natężenie dolegliwości stwierdza się w pierwszej i drugiej dobie po zabiegu. Ulega ono znacznemu zmniejszeniu w trzeciej lub czwartej dobie. Jak wygląda życie po operacji kręgosłupa ledzwiowego? Zalecam do upłynięcia dwóch miesięcy od zabiegu wizyty minimum raz w tygodniu u fizjoterapeuty, który skontroluje przebieg rehabilitacji, poinstruuje jak wykonywać czynności dnia codziennego oraz poszerzy zestaw ćwiczeń domowych. Czy boli po operacji kręgosłupa? Według innych źródeł przetrwały zespół bólowy po operacji kręgosłupa lędźwiowego występuje u 44% operowanych. Ponieważ liczba operacji kręgosłupa lędźwiowego stale się zwiększa, wzrośnie również liczba pacjentów cierpiących na FBSS. W jakiej pozycji spać po operacji kręgosłupa szyjnego? Spanie na plecach Pozwoli to na zniwelowanie ewentualnej presji na biodra, wywołanej przez tę pozycję. Zmniejszenie w ten sposób nacisku, pozwala na odciążenie i odprężenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Najlepszym podłożem do snu na plecach przy problemach z kręgosłupem są twarde materace. Powrót do pracy zależy w dużym stopniu od rodzaju zabiegu, przebiegu rekonwalescencji i specyfiki wykonywanego zawodu i wynosi zazwyczaj od 6 do 12 tygodni. Powrót do pełnej aktywności fizycznej i uprawiania sportu zazwyczaj nie przekracza 3 miesięcy. Jak długo na zwolnieniu lekarskim po operacji kręgosłupa? Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. O okolicznościach świadczenia rehabilitacyjnego orzeka lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Czego nie wolno robić po operacji kręgosłupa lędźwiowego? unikać nagłych ruchów tułowia a szczególnie: nie robić skłonów, nie robić rotacji – skrętów tułowia, nie podnosić ciężarów ponad 5 kg (także dzieci), nie pchać i nie ciągnąć wózków, kosiarek itp. Czy po operacji kręgosłupa szyjnego trzeba spać w kołnierzu? Zdejmowanie kołnierza ortopedycznego do spania nie jest konieczne, jednak warto wówczas zaopatrzyć się w specjalną poduszkę ortopedyczną, która zapewni optymalne ułożenie kręgosłupa. W ortezie można się także kąpać, jednak po zamoczeniu należy ją wysuszyć. Jakie mogą być powikłania po operacji kręgosłupa szyjnego? RYZYKO OPERACYJNE: Duży krwotok z rany pooperacyjnej – może powodować ucisk dróg oddechowych, stanowić zagrożenie dla życia i wymagać natychmiastowej intubacji oraz reoperacji: osłabienie siły mięśni unerwianych przez korzenie nerwowe danego segmentu 😮 np.
Jak widać, przyczyny bólu karku mogą być rozmaite, od niegroźnych dolegliwości spowodowanych dużym napięciem mięśni karku po poważne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego. Jeśli ból i sztywność karku nawracają, a leki przeciwbólowe pomagają na krótko, jeżeli towarzyszy mu ból głowy bądź ucha należy skonsultować
Zobacz prace podzielone tematami: 01 - Administracja 02 - Analiza: ekonomiczna, finansowa, wskaźnikowa 03 - Bankowość, Kredyty 04 - Bezrobocie 05 - Bezpieczeństwo i Higiena Pracy 06 - Biznes plany 07 - Budownictwo i Architektura 08 - Budżet: miasta, powiatu, gminy, państwa 09 - Controlling 10 - Koszty, Audyt 11 - Pielęgniarstwo, Fizjoterapia, Dietetyka, Farmacja i Medycyna 12 - Faktorinng, Outsourcing 13 - Finanse 14 - Gastronomia, Hotelarstwo 48 - Historia 46 - Informatyka, Internet 15 - Inwestycje, MŚP 16 - Joint Venture, Prywatyzacja, BIZ 17 - Jakość 18 - Komunikacja społeczna 19 - Leasing 47 - Literatura 20 - Negocjacje, Konflikty 21 - Nieruchomości 22 - Marketing, Promocja, Reklama, Produkt 23 - Mechanika, Motoryzacja 24 - Ochrona Środowiska, Ekologia 25 - Pedagogika 26 - Podatki 27 - Politologia, Terroryzm, Dziennikarstwo 28 - Prawo, Przestępczość 29 - Psychologia 30 - Public relations 31 - Rachunkowość 32 - Resocjalizacja 33 - Rolnictwo 34 - Rynki finansowe, Instrumenty finansowe, Giełda 35 - Samorządy 36 - Socjologia 37 - Stosunki międzynarodowe, Handel zagraniczny 38 - Transport, Logistyka, Dystrybucja 39 - Turystyka, Agroturystyka 40 - Ubezpieczenia, Emerytury, Renty, Służba zdrowia 41 - Unia Europejska, Unia Walutowa, Euro, Fundusze Unijne 42 - Wychowanie fizyczne 43 - Zarządzanie, Organizacja, ZZL: Rekrutacja, Selekcja, Szkolenia, Motywowanie, Wynagradzanie, Ocenianie 44 - Strategie 45 - Inne 00 - Pokaż wszystkie prace Numer pracy: 7206 Temat pracy: Problemy pielęgnacyjne pacjenta po urazie kręgosłupa szyjnego wraz z uszkodzeniem rdzenia kręgowego Liczba stron: 42 Spis treści / plan pracy: Wykaz skrótów.......... 5 I. Wstęp Podstawowe dane anatomiczne kręgosłupa i rdzenia kręgowego.......... 6 Epidemiologia uszkodzeń kręgosłupa.......... 7 Klasyfikacja urazów rdzenia.......... 8 Całkowity uraz rdzenia .......... 9 Niecałkowity uraz rdzenia.......... 9 Diagnozowanie uszkodzeń kręgosłupa w odcinku szyjnym.......... 10 Skutki długotrwałego unieruchomienia .......... 11 Zaburzenia układu oddechowego.......... 11 Zaburzenia układu krążenia.......... 11 Zaburzenia układu moczowego .......... 11 Zaburzenia kostno – stawowo - mięśniowe .......... 12 Zaburzenia układu pokarmowego .......... 13 Odleżyny.......... 13 Rehabilitacja.......... 14 Rehabilitacja niedowładów .......... 14 Rehabilitacja skutków unieruchomienia.......... 15 Udział pielęgniarki w opiece nad pacjentem po urazie kręgosłupa wraz z uszkodzeniem rdzenia ... 17 II. Założenia i cel pracy .......... 20 III. Materiał i metodyka badań.......... 21 IV. Wyniki.......... 22 Studium przypadku.......... 22 Indywidualny proces pielęgnowania.......... 23 Wnioski.......... 33 Streszczenie .......... 34 Piśmiennictwo .......... 37 Wykaz rycin .......... 40 Wykaz tabel .......... 41 Zamawiam: całą pracę Wartość zamówienia: PLN Twój e-mail:
Wynik badania MR odcinka szyjnego kręgosłupa. Wyprostne ustawienie osi kręgosłupa w odcinku C2 do C6. Przestrzenie międzykręgowe C4-C5 i C5 do C6 mają dyskretnie zmniejszone wysokości. Niewielkie zaostrzenie tylno-bocznych sąsiadujących krawędzi trzonów kręgowych C4-C5 i C5 do C7 (na tym poziomie zaostrzone są krawędzie po
ZNIESIENIE ( ODPROSTOWANIE ) LORDOZY SZYJNEJ - przyczyny, objawy, konsekwencje, zapobieganie i leczenie Przyczyny zniesienia lordozy szyjnej, czyli naturalnego wygięcia do przodu kręgosłupa w odcinku szyjnym, zapewniającego optymalne przenoszenie obciążeń biomechanicznych , są różne. Wśród czynników etiologicznych odprostowania lordozy szyjnej wymienia się osłabienie mięśni stabilizujących odcinek szyjny kręgosłupa oraz prowadzące do nich czynniki: urazowe i zwyrodnieniowo-behawioralne. Zatem powody nieprawidłowej osi odcinka szyjnego kręgosłupa są zwykle nabyte i postępują z biegiem czasu, w rzadkich przypadkach odprostowanie lordozy jest wynikiem wrodzonych wad budowy kręgosłupa - np. zrośnięcia kręgów w Wśród czynników urazowych dominują urazy komunikacyjne, ze szczególnym uwzględnieniem urazu typu Wiplash Injury (cervical acceleration–deceleration injury CADI czyli uraz „smagnięcia biczem „ stanowiący najczęstszy i często nieleczony typ urazu kręgosłupa szyjnego. Uraz tego typu powstaje w mechanizmie deceleracyjno-akceleracyjnym czyli wiąże się ze zmianą przyspieszenia , najczęściej dochodzi do niego w konsekwencji zderzenia pojazdów powodującego gwałtowne odrzucenie głowy w tył a następnie równie szybkie zgięcie jej do przodu ( sekwencja ta jest typowa dla uczestnika wypadku komunikacyjnego przy uderzeniu od tyłu, w przypadku zderzenia czołowego zmienia się sekwencja ruchu natomiast uraz tkanek pozostaje ). W urazie Wiplash największa kumulacja traumatyzacji występuje w segmencie C5-C6 prowadząc do przekroczenia fizjologicznej ruchomości. W zależności od siły i mechanizmu urazu uszkodzeniu ulegają struktury więzadłowe, mięśnie, kości , torebki stawowe, krążki międzykręgowe oraz rdzeń kręgowy i nerwy. Podobny urazowy charakter wykazuje rownież uprawianie niektórych sportów np. sporty walki, skoki na bungee, roller coaster czy na skutek kopnięcia lub wstrząsania z niekontrolowanym ruchem głowy ( zespół potrząsanego dziecka ) Wśród czynników degeneracyjno-behawioralnych dominuje natomiast siedzący tryb życia związany z postępem cywilizacyjnym oraz mała aktywność ruchowa. Do odprostowania fizjologicznej lordozy kręgosłupa szyjnego prowadzą często nieprawidłowe nawyki związane z postępem cywilizacyjnym i korzystaniem z popularnych urządzeń elektronicznych: notebooków, telefonów komórkowych czy laptopów, których używanie powoduje częste i długotrwałe przyjmowanie nieprawidłowej postawy ciała, z redukcją naturalnej krzywizny kręgosłupa szyjnego. Podobnie nieprawidłowe postawy obserwuje się u kierowców . Niekorzystne zmiany są proporcjonalne do ilości powtórzeń i czasu trwania niewłasciwego ułożenia osi kręgosłupa. Jeżeli niewłaściwa postawa powodująca redukcję lordozy szyjnej jest przyjmowana sporadycznie i na krótki czas nie wpływa to istotnie na organizm. Natomiast konsekwencje są nieuniknione, jeżeli obciążenie statyczne i zaburzenie osi kręgosłupa szyjnego trwa wiele godzin każdego dnia, szczególnie przy braku zmian pozycji. Efekt, w postaci progresji zmian zwyrodnieniowych i przewlekłego zesp. bólowego wraz ze wzrostem napięcia mięśniowego szyi i barków, może zostać zauważony dopiero po dłuższym czasie, gdy wyczerpią się mechanizmy kompensujące , a nawet po latach gdy zmiany są już często nieodwracalnie utrwalone. W populacji obserwuje sie wzrastającą ilość przewlekłych dolegliwości szyjnych proporcjonalną do czasu poświęcanego na naukę lub prace biurową. Termin „text neck” (syndrom sms-owej szyi) pierwotnie został użyty przez neurologa dr Kenneth Hansraj (USA), który zdefiniował go jako zespół bólowy odcinka szyjnego kręgosłupa, stanowiący konsekwencję szkodliwej postawy, przybieranej przy korzystaniu z urządzeń mobilnych, takich jak telefony, laptopy i tablety. Zespół bólowy kręgosłupa szyjnego tego typu, nie tylko charakteryzuje się przewlekłymi bólami i wzrostem napięcia mięśni przykręgosłupowych oraz posturalnych (bolesny skurcz karku i barków), ale także przyspiesza postępowanie zmian zwyrodnieniowych. Oczywiście, pochylanie głowy, aby spojrzeć w dół, występuje nie tylko podczas przesyłania sms czy pracy z urządzeniami WiFi. Powoduje je również czynność tak powszechna w cywilizowanych społeczeństwach - jak czytanie. Problem z urządzeniami mobilnymi ma charakter addycyjny i polega na tym, że dodaje jeszcze jedną aktywność, która powoduje, że patrzymy w dół i przyjmujemy niewłaściwą pozycję obciążając kręgosłup - dodatkowo z tendencją do robienia tego wieokrotnie i przez dłuższy czas. Szczególnie dotyczy to młodzieży i dzieci przy wzrastającej popularności portali społecznościowych i kontaktów wirtualnych , które prowadzą do obciążeń statycznych kręgosłupa i w efekcie mogą spowodować trwałe uszkodzenie szyjnego kręgosłupa, a w konsekwencji przewlekły ból. Ostatnie badania wskazują, że 79% ludzi, między 18 a 44 rokiem życia, używa telefonów komórkowych prawie przez cały czas,a tylko 2 godziny spędza bez telefonu komórkowego w ręce w ciagu dnia (Always Connected: How Smartphones And Social Keep Us Engaged). . Obrazowo wyliczono, że obciążenie statyczne odc. szyjnego przy pracy z elektronicznymi urządzeniami mobilnymi wiąże się z siłą podobną do dźwigania 27kg ! Aby zneutralizować ten niekorzystny wpływ na kręgosłup warto: trzymać telefon na poziomie oczu, a widok ekranu korygować wzrokiem ( spoglądając w dół, bez wysuwania do przodu i pochylania głowy, oraz bez zginania szyi), lub stosowac douszne lub mocowane do głowy słuchawki telefoniczne wykonywać ćwiczenia, które korygują postawę i wzmacniają mięśnie posturalne (przykładowo: naprzemienne skręty i krążenia głową w obie strony, przy czym należy stosować ruch płynny i unikać dużej dynamiki oraz nagłych rotacji ). Optymalnie nalezy stosować przerwy w pracy co 30min ( można w tym celu wykorzystać zegarki z timerem) poza prewencją ( zapobieganiem ) związanym z ograniczeniem nieprawidłowej postawy ciała, należy zadbać o wzmocnienie mięśni i ich elestyczność Na ból szyi najczęściej skarżą się pracownicy biurowi. Donald Gore i wsp. w badaniu opublikowanym w SPINE 1989 (Roentgenographic Findings of the Cervical Spine in Asymptomatic People) wykazał, że w wieku 60-65 lat , 95% mężczyzn i 70% kobiet pomimo braku dolegliwości, miało co najmniej jedną zmianę zwyrodnieniową w RTG kręgosłupa szyjnego. Od tego czasu obserwuje się coraz wcześniejsze pojawianie się dolegliwości oraz występowanie objawów w młodszych grupach wiekowych , zwłaszcza tych obciążonych większym narażeniem. Amerykańskie i Europejskie badania naukowe przeprowadzone w ostatnich kilku latach, niezależnie wykazały, że ponad połowa osób pracujących w biurach odczuwa różnego rodzaju problemy z kręgosłupem szyjnym. Osoby narażone na obciążenia statyczne kręgosłupa szyjnego, jakim są długotrwałe pozycje z głową w przodopochyleniu, odczuwają dolegliwości szyi, barków, ramion i rąk, a w grupie tej dominują osoby młode około 30 roku życia, pracujące średnio 7,5 godziny w tej samej pozycji siedzącej. Dlatego też osoby pracujące przed komputerem powinny unikać pozycji z głową w tzw. protrakcji, czyli wysunięciu do przodu. Niebezpieczna jest również pozycja z głową pochyloną w dół – patrzenie w ekran komórki czy laptopa, leżącego na kolanach i garbienie się. Długotrwałe pozostawanie w tych pozycjach, może być bezpośrednią przyczyną bolesnych napięć mięśniowych rejonu szyi, karku czy głowy, a w konsekwencji może doprowadzić uszkodzenia krążków międzykręgowych (przepukliny, wypukliny, bulging ) zwanego potocznie dyskopatią i bolesnego ograniczenia ruchów głowy z uczuciem sztywności karku. Czynniki te nie tylko prowadzą do zniesienia lordozy szyjnej i w konsekwencji utrwalenia wad postawy, ale też powodując nieprawidłowy rozkład sił mechanicznych, przyspieszają postęp starzenia i deformacji kręgosłupa oraz związanych z tym zmian zwyrodnieniowo-wytwórczych. PREWENCJA czyli w jaki sposób oszczędzać kręgosłup szyjny: należy siedzieć w pozycji, w której głowa jest w jednej linii z tułowiem , a uszy znajdują się na wysokości barków oraz bioder wskazana jest ergonomia środowiska pracy : w pracy należy korzystać z wyprofilowanego krzesła lub z podparcia pod odcinek lędźwiowy ekran komputera, należy ustawić na odpowiedniej wysokości, tak żeby kierunek obserwacji mieścił się pomiędzy kątami 15º-35º względem linii horyzontalnej. Jeżeli nie ma możliwości regulacji stołu ani ekranu, można podłożyć coś pod monitor należy często zmieniać pozycję – regularne zmienianie pozycji jest lepsze niż pozostawanie w jednej, nawet gdy jest ona najlepsza optymalnym sportem dla kręgosłupa jest pływanie na plecach, gdyż pływanie odciąża ukl. szkieletowy, redukuje wpływ nadwagi i ciężaru ciała, a jednocześnie stwarza łagodny i płynny opór - powodując, że mięśnie ćwiczą wydajniej z bezpiecznym obciążeniem. Dla osób z hiperlordozą szyjną nie jest wskazane intensywne pływanie stylem klasycznym tz „żabką”. W przypadku, gdy nie jesteśmy w stanie pływac tylko na plecach, należy zmieniać style w czasie pływania. Pływanie na grzbiecie przy zastosowaniu prawidłowej techniki, w której głowa leży swobodnie na wodzie, nie jest przeciwwskazane dla osób ani ze zniesioną ani powiększoną lordozą szyjną. należy unikać unoszenia barków oraz wysuwania ich do przodu nie zalecane jest spanie na brzuchu, szczególnie z głową uniesioną na poduszce ( co powoduje znaczne odgięcie głowy), w miare możliwości należy z niej zrezygnować i preferować pozycję na boku lub leżenie na plecach ( można stosować wyprofilowane specjalne poduszki ortopedyczne ) nikotyna jest czynnikiem o udowodnionym negatywnym wpływie nie tylko na ukł. sercowo-naczyniowy i płuca, ale również na układ mięśniowo-szkieletowy ERGONOMIA PRACY ZA BIURKIEM Zaburzenia oddychania, zwłaszcza z zaangażowaniem mięśni dodatkowych obciążają odc. szyjny ! Podczas gdy tor oddechowy staje się nieprawidłowy: np. podczas stresu : płytki i szybki, oddychanie przeponowe zastępowane jest oddechem w klatce piersiowej, co jeśli się powtarza wielokrotnie może ulec utrwaleniu w nawyk . Przewlekła dysfunkcja układu oddechowego prowadzi do wzrostu wydychania CO2, następnie alkalozy oddechowej (pH krwi > 7,4) i w konsekwencji prowadzi do skurczu naczyń oraz zwiększenia powinowactwa hemoglobiny i Ο2 - zmniejszając dopływ krwi i tlenu do mięśni, konsekwencją tego jest zmęczenie mięśni, uczucie ogólnego zmęczenia oraz obniżenie zdolności umysłowych: koncentracji i uwagii oraz pamięci (co szczególnie często występuje wśród pracowników biurowych ). Poważniejsze lub dłuższe dysfunkcje oddechowe mogą wywołać wydzielanie wodorowęglanów przez nerki , zaburzenie równowagi elektrolitowej szczególnie między wapniem a magnezem, czego konsekwencją jest negatywny wpływ na mięśnie i struktury nerwowe, a w rezultacie pobudzenie punktów spustowych ( trigger point) czyli "wyzalaczy" bólu. Zjawiska te tłumaczą rolę relaksacyjnych technik oddechowych , konieczność stosowania przerw w pracy biurowej czy wietrzenia zamknietych pomieszczeń oraz zalety przebywania na świeżym powietrzu. W obrebie części kostnych kręgosłupa szyjnego przebiega obustronnie tętnica kręgowa prowadząca krew do tyłomózgowia. Ucisk na te tętnice np. przez deformacje kręgosłupa może prowadzić do zaburzeń hemodynamicznych w przepływie dogłowowym krwi i do niedokrwienia wrażliwch struktur nerwowych, zwłaszcza zlokalizowanego w tylnej jamie czaszki móżdźku. Objawy tych zaburzeń nazywane są zespołem kręgowo-podstawnym i obejmują: zaburzenia widzenia : mroczki, podwójne widzenie, oczopląs, nudności i wymioty, ból głowy , omdlenia i często szumy uszne a zdecydowanie rzadziej dysfagię ( zaburzenia połykania) i dysartrię ( zaburzenia płynności artykulacji słów). Zdarza się ,że symptomy występują tylko przy określonych ruchach lub ułożeniach głowy, a w pozycji neutralnej przepływ przez tętnice kręgowe jest obniżony ale wystarczający - tłumaczy częstsze występowanie bólów głowy w nocy, gdy dopiero wystąpienie bólu wybudza nas ze snu i powoduje zmianę pozycji. Badaniem diagnostycznym w przypadku podejrzenia niewydolności kręgowo-podstawnej jest USG tętnic szyjnych i kręgowych wraz z próbami czynnościowymi. Co robić gdy ból kręgosłupa szyjnego nie ustępuje ? W przypadku silnych dolegliwości bólowych, niezbędna jest właściwa diagnoza neurochirurgiczna, na podstawie odpowiednich badań klinicznych i obrazowych. Należy zwrócić uwagę na postawę całego ciała i ograniczyć czynności zaostrzające ból. Fundamentalna jest własciwa postawa ciała , przywrócenie fizjologicznej naturalnej krzywizny osi kręgosłupa oraz utrzymanie silnych i elestycznych mięśni. W przypadku gdy ból wystąpił na skutek np. dźwigania lub po niewielkim urazie (po wykluczeniu zmian wymagających interwencji chirurgiczne, QTF1-3!) wskazane jest odciążenie kręgosłupa szyjnego oraz redukcja czynności lub pozycji prowokujących/ nasilających ból. W ostrych stanach pourazowych można po konsultacji z lekarzem zastosować kołnierz szyjny. Zaleca się jedynie krótkotrwałe ograniczenie aktywności i maksymalne skrócenie odpoczynku ponieważ zbyt duża bezczynność może prowadzić do redukcji siły mięśni i wtórnej niestabilności, gdyż osłabione mięśnie nie są w stanie odpowiednio podtrzymać i stabilizować głowy. Aktualne badania wykazały, że unieruchomienie zewnętrzne kręgosłupa szyjnego pogarsza odległe wyniki leczenia urazów mięśniowo-więzadłowych (np. Wiplash Injury) oraz wydłuża okres pourazowej rehabilitacji. W przypadku konieczności zastosowania, kołnierz szyjny należy odstawiać stopniowo, ale tak szybko jak tylko jest to możliwe. Niezwykle istotne jest aby problem nie utrwalił się z upływem czasu. Dlatego leki przeciwbólowe, przeciwzapalne i miorelaksacyjne należy traktować jedynie jako doraźne wsparcie i skorzystać z pomocy odpowiedniego specjalisty. Ulgę może przynieść terapia fizykalna (laser, jonoforeza, krioterapia) oraz proste i dostępne sposoby, jak stosowanie na kark termoforu czy plastra stosuje sie dietę lub preparaty witaminowe np. neurovit, alanerw i przyspieszające gojenie np. urazym. Zarówno w stanie ostrym jak i w stanie przewlekłym, w przypadku nasilenia dolegliwości, pojawienia się objawów neurologicznych (np. dretwień kończyn górnych) lub braku poprawy po maksymalnie 2-3 tygodniowym odciążeniu i lecz. objawowym, należy się zgłosić do neurochirurga, który w oparciu o diagnostykę radiologiczną i badanie neurologiczne zadecyduje o optymalnym sposobie terapii: operacji neurochirurgicznej lub bezpiecznej neurorehabilitacji. Neurorehabilitacja jest kluczowym elementem leczenia pozwalającym na uelastycznienie aparatu mięsniowo-więzadłowego, przywrócenie prawidłowej fizjologicznej krzywizny kregosłupa (optymalny kąt lordozy to 34stopnie) oraz wzmocnienie siły mięśniowej. Dlaczego kręgosłup szyjny jest aż tak ważny dla zdrowia ? Odcinek szyjny kręgosłupa ma kilka unikalnych cech: 1/ stanowi szkielet osiowy umożliwiając utrzymanie wyprostowanej postawy ciała 2/ jest najbardziej ruchomym odcinkiem kręgosłupa 3/ utrzymuje stosunkowo duży ciężar głowy ( ok 4-5kg) 4/ dzięki rozwinięciu silnej grupy mięśniowej pozycjonuje położenie głowy w przestrzeni oraz adaptację pola widzenia w reakcji na bodźce zewnętrzne 5/ amortyzuje obciążenia w linii wertykalnej 6/ stanowi narząd ochronny rdzenia kręgowego i rdzenia przedłużonego Odwlekanie podjęcia prawidłowego leczenia może prowadzić do trwałych , groźnych dla zdrowia skutków , zobrazowanych na zdjęciu poniżej Leczenie zachowawcze odprostowania lordozy szyjnej - nieoperacyjne 1. PREWENCJA czyli wiedza jak zapobiegać i unikać przeciążeń oraz zmiana niewłaściwych nawyków - nie mozna przewidzieć wypadku komunikacyjnego, ale można zminimalizować skutki urazów komunikacyjnych kręgosłupa : prawidłowe dobranie i ustawienie zagłówka zmniejsza ryzyko urazu typu smagnięcie biczem o 35% w przypadku uderzenia samochodu z tyłu. Podczas jazdy wysokość zagłówka ma decydujące znaczenie w redukcji ryzyka obrażeń. Zagłówek powinien sięgać co najmniej tak wysoko jak środek ciężkości głowy (około 9 centymetrów (3,5 cala) poniżej górnej części głowy). Odległość za głową powinna być możliwie najmniejsza. W pozycji siedzącej minimalna wysokość urządzenia przytrzymującego powinna odpowiadać górnej części ucha kierowcy, a nawet wyższej. Odległość między grzbietem głowy a punktem, w którym przy wypadku po raz pierwszy styka się z urządzeniem przytrzymującym powinna być najmniejsza – ryzyko objawów zesp. urazowego znacznie wzrasta przy przesunięciu głowy względem tułowia o ponad 6cm . W związku z niskim poziomem wiedzy w społeczeństwie wprowadzono tz. „aktywne” zagłówki Saab (odpowiedzialny za pierwszy prototyp tych urządzeń ), Mercedes-Benz klasy A (AHR) , Opel, Ford, Nissan, Subaru, Hyundai i Peugeot - aktywny zagłówek (SAHR), Volvo i Jaguar - system ochrony kręgów szyjnych (WHIPS) oraz Toyota - Uszkodzenia w wyniku urazu kręgosłupa (WIL) - prewencja w przypadku zmian nieurazowych polega na unikaniu pozycji z głowa wysunięta do przodu oraz pozycji z głową w przodopochyleniu, unikaniu dżwigania, omówionej powyżej poprawie ergonomii środowiska pracy i stosowaniu przerw podczas pracy lub nauki, zmianie niewłaściwych nawyków posturalnych ( garbienie , siedzący tryb życia), przyjmowaniu własciwej pozycji podczas snu ( unikanie spania na brzuchu zwłaszcza z poduszką), unikaniu palenia papierosów, unikaniu wysokich obcasów oraz kontroli masy ciała i przebywaniu na świezym powietrzu ( dotlenienie , aktywacja witamidy D3 ) 2. KINEZYTERAPIA czyli praca ruchem i technikami manualnymi: rozluźnienie nadmiernie napiętych mięśni zwiększenie elastyczności i ruchomości napiętych mięśni oraz innych tkanek zapewnienie prawidłowej ruchomości i slizgu we wszystkich stawach kręgosłupa dzięki ww. działaniom, poprawa krzywizn kręgosłupa, postawy ciała i biomechaniki poprawa regeneracji uszkodzonych tkanek Ćwiczenia ruchowe Odpowiednio dobrane ćwiczenia mają na celu przede wszystkim: wzmocnienie tych mięśni, które mają istotne znaczenie dla prawidłowej postawy ciała oraz utrzymania właściwej stabilizacji kręgosłupa; poprawę jakości ruchu (biomechaniki); zwiększenie gibkości ciała, elastyczności danych struktur. 3. Inne działania optymalizujące regenerację uszkodzonych struktur, - FARMAKOTERAPIA: Niesteroidowe leki przeciwzapalne : ibuprofen,ketonal, dexac, nimesil z osłoną przewodu pokarmowego ( inhibitor pompy protonowej), w razie silnego bólu preparaty tramalu z paracetamolem ( zaldiar, poltram combo, doreta lub scudexa), miorelaksanty : sirdalud, mydocalm . wspomagająco : structum, neurovit, alanerv , grupy B, magnez, w zmianach pourazowych urazym - FIZYKOTERAPIA (elektroterapia, laseroterapia, ultradźwięki, magnetoterapia, zabiegi cieplne, krioterapia, hydroterapia), masaż rozluźniający i ulestyczniający mięśnie karku a zwłaszcza mięsień dźwigacz łopatek. Przeciwskazane są natomiast zabiegi kręgarskie. Fizykoterapia ma na celu zmniejszenie bólu i przyspieszenie gojenia oraz redukcje stanu zapalnego co umożliwia podjęcie kinezyterapii ( ćwiczenia) i odbudowanie aparatu mięśniwo-więzadłowego oraz przywrócenie prawidłowej osi kręgosłupa i balansu. -TERAPIA TERMALNA wykorzystuje korzystny wpływ temperatury na tkanki. Leczenie " zimnem" zwykle najlepszy efekt przynosi bezposrednio po urazie lub w ciagu pierwszych 24-48 godzin od wystąpienia dolegliwości bólowych i sztywności mięśni karku. Można przykładać woreczki lodu owinięte w ręcznik, które łagodzą większość typów sztywności karku poprzez zmniejszenie miejscowego stanu zapalnego. Do stanu zapalnego dochodzi na drodze aseptycznej - mechanicznego drażnienia , bez czynnika infekcyjnego. Stosowanie "ciepła" na okolice karku i szyi może pobudzić przepływ krwi, co sprzyja lepszemu środowisku gojenia, rozlużnieniu boleśnie skórczonych mięśni i poprawie ukrwienia poprzez miejscowe rozszerzenie łozyska naczyniowego. W tym celu można zastosowac termofor lub plaster rozgrzewający dostępny w aptece bez recepty. Niektórzy pacjenci preferują lód, a inni preferują ciepło - nalezy empirycznie sprawdzić która metoda jest bardziej efektywna. - MAŁOINWAZYJNE ZABIEGI PRZECIWBÓLOWE : małoinwazyjne leczenie analgetyczne : blokady sterydowe oraz krioneuroablacja selektywna a w przypadkach opornych stymulatory nerwów potylicznych - terapie niepotwierdzone medycznie, mogące jednak przynieść poprawę: akupunktura, akupresura - leczenie stomatologiczne w przypadku współistnienia zesp. bolowego stawu skroniowo-żuchwowego - właściwa dieta Osoby ze zniesioną lordozą odcinka szyjnego powinny unikać: „brzuszków” wykonywanych dynamicznie i w małym zakresie ruchu – szczególnie dotyczy to pracowników biurowych czy kierowców. W tym ćwiczeniu fizycznym intensywnie pracują mięśnie szyi (te same, które pracują w celu utrzymania głowy, gdy zostaje ona wysunięta do przodu); dźwigania dużych ciężarów sportów z duża dynamiką i rotacją np. sportów walki, skoków na bungee czy zabaw na roller coasterach, w których może dojść do podobnych sil jak w mechanizmie urazu Wiplash Rehabilitacja w przypadku urazów kręgosłupa szyjnego również odgrywa kluczową rolę. Aktualne badania potwierdzają, że aktywna mobilizacja zamiast unieruchomienia w kołnierzu stabilizującym skutkuje szybszym powrotem do zdrowia zarówno w perspektywie krótko -, jak i długo-terminowej [Soderlund, A., Wasteson, E., Asenlöf, P. (2012,Disabil Rehabil.) "Daily stressors in patients with acute whiplash associated disorders.", Schnabel, M., Ferrari, R.,Vassiliou, T.; Kaluza, G. (May 2004, Emerg Med J) "Randomised, controlled outcome study of active mobilisation compared with collar therapy for whiplash injury"]. Schnabel i współpracownicy stwierdzili, że najlepszym sposobem na odzyskanie zdrowia jest włączenie aktywnego programu rehabilitacji, który obejmuje ćwiczenia fizyczne i modyfikacje postawy. W innym badaniu wykazano, że pacjenci, którzy brali udział w aktywnym leczeniu krótko po urazie, zwiększyli ruchomość szyi ze znacznie mniejszym bólem w ciągu czterech tygodni w porównaniu z pacjentami stosującymi kołnierz szyjny. Wczesna pourazowa rehabilitacja kręgosłupa szyjnego zależy od kategorii urazu . Zgodnie z klasyfikacją Quebeck urazu CADI dzieli sie zależnie od ciężkości na 4 grupy : stopień 0 to uraz z odprostowaniem krzywizny kregosłupa asymptomatyczny ( brak bólu), stopień 1 charakteryzuje sie bólem i sztywnością odc. szyjnego, w stopniu 2 oprócz dolegliwości bolowych pojawiają sie zaburzenia fizykalne np. ograniczenie ruchomości odcinka szyjnego lub bolesność palpacyjna,w stopniu 3 dodatkowo obecne sa ubytki neurologiczne, a w stopniu 4 poważne zmiany radiologiczne wymagające hospitalizacji (np. cechy niestabilności, złamania kości lub dyslokacje). Stopień 0-3 CADI może być leczony ambulatoryjnie. Aktywne leczenie to powtarzające się bardzo delikatne ćwiczenia, które stopniowo zwiększają zakres ruchu i przywracjaja fizjologię. Po przeszkoleniu przez fizjoterapeutę ćwiczenia mogą odbywać się w domu. Należy rozpocząć od bardzo powolnych ruchów, które obejmują mobilizację motoryczna szyi do progu bólu, wykonywać ćwiczenia od trzech do pięciu razy dziennie. Zaleca się rowniez mobilizacje stawu barkowego - próbowanie zgięcia i prostowania stawu barkowego odpowiednio do toru oddechowego, przesuwając ramiona w górę i w dół dwa do trzech razy. Soderlund zaleca wykonywanie tych ćwiczeń codziennie, dopóki ból nie zacznie się rozpraszać . Wczesna mobilizacja jest ważna dla zapobiegania bólom przewlekłym. Rosenfeld w swoich badaniach stwierdził, że wykonywanie aktywnych ćwiczeń z częstością, raz na dobę, w ciągu pierwszego miesiąca po urazie, zmniejsza dolegliwości i spowodowaną ich konsekwencjami absencję w pracy z 25% do 5,7%, nawet po 3 latach od urazu. Należy jak najszybciej zachęcać do normalnej aktywności codziennej, aby przyspieszyć całkowite wyleczenie. Leczenie Operacyjne – zobacz zakładkę operacje kręgosłupa - odprostowanie lordozy i większość urazów kręgosłupa typu Wiplash ( stopień 1-4 w/g klasyfikacji The Québec Task Force (QTF)) nie wymagają interwencji operacyjnej , ale stanowią podłoże na którym rozwijają sie póżniejsze zmiany zwyrodnieniowe takie jak dyskopatia szyjna lub stenoza mogące wymagac operacji.
Problemy z kręgosłupem to obecnie niemalże dolegliwość cywilizacyjna, a to dlatego, że łączy się nierozerwalnie z trybem życia współczesnego człowieka. Rzeczywistość zmusza nas do szybkich działań i błyskawicznego dostosowania się do stawianych przez nią warunków. Długie godziny w pracy przy biurku, przyjmowanie nieodpowiedniej pozycji lub przeciwnie – ciężka praca
Fot. Aleksej / Opublikowano: 09:43Aktualizacja: 10:42 Bóle kręgosłupa szyjnego są bardzo nieprzyjemną dolegliwością. Oprócz bólu szyi pojawiają się drętwienie ręki, zawroty głowy lub szumy w uszach. Ich przyczyną są przeciążenia i zwyrodnienia. Aby zapobiegać bólom odcinka szyjnego, należy wykonywać proste ćwiczenia. Ból kręgosłupa szyjnego – przyczynyBól w kręgosłupie szyjnym – objawyBól kręgosłupa szyjnego i drętwienie ręki – co oznaczają te objawy?Bóle od kręgosłupa szyjnego – leczenieĆwiczenia na ból kręgosłupa szyjnego Najbardziej wrażliwą częścią grzbietu jest kręgosłup szyjny. Ból wywoływany jest najczęściej przez urazy i przeciążenia, na które ten odcinek jest szczególnie narażony ze względu na swoją specyficzną budowę – dwa pierwsze kręgi (atlas i obrotnik) wyglądają inaczej niż pozostałe, dzięki czemu stabilizują czaszkę oraz umożliwiają zginanie i obracanie głowy. Gdy boli kręgosłup szyjny, należy udać się do lekarza, aby ustalić przyczynę i rozpocząć wczesne leczenie. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Odporność, Good Aging, Energia, Mama, Beauty Wimin Zestaw z myślą o dziecku, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Ból kręgosłupa szyjnego – przyczyny Między kręgami znajdują się galaretowate krążki (dyski), które zapobiegają ocieraniu się elementów kręgosłupa. W ich skład wchodzą kolagen i elastyna. Zadaniem dysków jest amortyzowanie obciążeń i umożliwienie ruchów. Przeciążenia, siedzący tryb życia i naturalny proces starzenia powodują, że substancje odżywcze nie docierają do dysków, przez co stają się mniej elastyczne, pękają i wysuwają się na zewnątrz, drażniąc nerwy, co skutkuje dolegliwościami bólowymi. Do czynników, które powodują ból kręgosłupa w odcinku szyjnym,należą: zwyrodnienia związane z wiekiem, nadwaga, siedzący tryb życia, nieprawidłowa pozycja podczas snu, wady postawy, wzmożone napięcie mięśni szyi, wywołane wymuszoną pozycją z głową pochyloną do przodu, np. podczas pracy przy komputerze, urazy, powstałe najczęściej podczas wypadków komunikacyjnych. Ból w kręgosłupie szyjnym – objawy Natężenie i rodzaj objawów ma indywidualny charakter u każdego chorego, ponieważ zależy od przyczyny i etapu zaawansowania uszkodzenia krążka międzykręgowego. Ból kręgosłupa szyjnego najczęściej opisywany jest jako tępy i ciągły, znacznie nasilający się podczas próby wykonania ruchu. Obejmuje szyję, kark i ramiona, powodując ich sztywność, przez co utrudnia lub znacznie ogranicza poruszanie głową. W okolicy zajętego kręgu mogą pojawić się zniekształcenia i poszerzenie jego obrysów. Ucisk krążka międzykręgowego na nerwy i przebiegające w pobliżu kręgów tętnice doprowadzające krew do mózgu powoduje również inne, nietypowe dolegliwości. Objawy bólu kręgosłupa szyjnego to także przewlekłe bóle i zawroty głowy, szumy w uszach, nudności i wymioty, drętwienie lub niedowład kończyn górnych, mrowienie palców rąk, utrudnione chwytanie przedmiotów, a niekiedy omdlenia spowodowane czasowym, krótkotrwałym niedotlenieniem mózgu. Zobacz także Ból kręgosłupa szyjnego i drętwienie ręki – co oznaczają te objawy? Ból kręgosłupa szyjnego i drętwienie ręki świadczą o zaawansowanej dyskopatii. Krążek międzykręgowy wysunął się poza kręg i uciska na jeden z nerwów biegnących wzdłuż niego. Parestezje mogą dotyczyć całej kończyny górnej lub jedynie poszczególnych palców i mieć charakter ciągły albo pojawiać się tylko podczas określonych ruchów głowy i pozostawania w jednej pozycji ciała przez dłuższy czas. W takiej sytuacji konieczna jest wizyta u lekarza, wykonanie badań obrazowych i rozpoczęcie leczenia, aby uniknąć poważnych konsekwencji związanych z uszkodzeniem dysków i nerwów. Bóle od kręgosłupa szyjnego – leczenie Pojawienie się bólu karku i szyi wymaga konsultacji lekarskiej, zwłaszcza gdy towarzyszą mu inne objawy związane z uciskiem nerwu lub naczyń krwionośnych. Postawienie odpowiedniej diagnozy i znalezienie przyczyny wymaga zebrania szczegółowego wywiadu lekarskiego oraz wykonania badań obrazowych: zdjęcia rentgenowskiego (RTG), tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Leki na ból kręgosłupa szyjnego mają za zadanie łagodzenie dolegliwości. Stosuje się najczęściej niesteroidowe leki przeciwzapalne w postaci tabletek, maści oraz iniekcji domięśniowych. W przypadku cięższych uszkodzeń dysków konieczne jest leczenie chirurgiczne. Niezbędne są: odpoczynek, pilnowanie postawy odciążającej kręgosłup, częste przerwy w pracy przy komputerze oraz zmiana nawyków – rozpoczęcie aktywności fizycznej i racjonalne odżywianie, pozwalające pozbyć się nadwagi, która jest jedną z przyczyn przeciążenia pleców. Wskazana jest również pomoc fizjoterapeuty, który dobierze odpowiednią formę rehabilitacji. Rehabilitacja jest niezbędna w przypadku problemów dotyczących grzbietu. Jej celem jest wzmocnienie i rozluźnienie mięśni przykręgosłupowych. Ćwiczenia na bóle kręgosłupa szyjnego powinny być wykonywane systematycznie, nie tylko wtedy, gdy występują objawy. Gimnastyka jest prosta i można ją stosować w każdej wolnej chwili, na przykład podczas przerwy w pracy: Odchyl głowę do tyłu i wykonuj okrężne ruchy w lewo i prawo. To ćwiczenie pozwoli zapobiegać bólowi, kiedy jesteś zmuszony pracować w jednej pozycji. Prawą rękę połóż na lewym uchu. Próbuj przechylić głowę w lewo, ale stawiaj opór ręką. Po około 15 sekundach zmień stronę. Ręce przystaw do czoła i napieraj na nie całą siłą głowy. Po 15 sekundach rozluźnij się i powtórz ćwiczenie jeszcze 3 razy. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Angelika Janowicz Jestem absolwentką Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu na kierunku pielęgniarstwo, od 6 lat związaną z niezwykłym światem medycyny. Piszę, bo chcę podnosić świadomość społeczeństwa na temat tak ważnych kwestii jak zdrowie, zdrowy tryb życia czy profilaktyka. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Buty zakładaj na siedząco, kładąc stopę na przeciwne kolano. Podczas rehabilitacji po operacji kręgosłupa lędźwiowego wskazane jest spacerowanie. Dystans powinno się zwiększać z dnia na dzień, na tyle, na ile pozwala poczucie komfortu. W pierwszych 8 tygodniach po operacji możesz usiąść w samochodzie, ale tylko jako pasażer.
Pacjenci po zabiegach neurochirurgicznych wykonywanych na kręgosłupie szyjnym nie należą do przypadków łatwych. Bardzo trudny operacyjnie obszar szyi wraz z rdzeniem kręgowym leżącym relatywnie blisko tylnej części krążków międzykręgowych (o ucisku rdzenia przeczytacie TUTAJ) niesie za sobą ryzyko powikłań. Mogą się one pojawić nie tylko podczas samej interwencji chirurgicznej, ale również w trakcie późniejszej kręgosłupa szyjnego jest zabiegiem bardzo radykalnym, nierzadko ratującym sprawność, a czasami nawet życie pacjenta. Z doświadczenia wiem, iż osoby świeżo po tej operacji są zazwyczaj totalnie przerażone swoją nową sytuacją i nie do końca wiedzą jak powinny się zachowywać, aby leczenie odniosło pozytywny skutek końcowy. Paradoksalnie również często zbyt późno trafiają na rehabilitację, bojąc się o własne fizjoterapeuta postępujący według prawidłowych standardów pooperacyjnych potrafi zdziałać przysłowiowe „cuda”, jednak nie jest w stanie kontrolować osoby po zabiegu 24h na dobę. Świadomość pacjenta to podstawa, dlatego poniżej znajdziecie odpowiedzi na najważniejsze i najczęściej zadawane pytania po operacji stabilizacji w obrębie kręgosłupa fuzji kręgosłupa szyjnego wykonuje się za pomocą specjalnego implantu stabilizacyjnego, mocowanego śrubami w trzonach poszczególnych Kiedy po operacji mogę zacząć rehabilitację?Jak w większości przypadków zabiegów ortopedycznych i neurochirurgicznych możesz, a nawet powinnaś/powinieneś rozpocząć pracę z fizjoterapeutą jak najszybciej. Oczywiście, jeśli podczas tej interwencji pojawiły się dodatkowe komplikacje (o których na pewno lekarz Cię poinformuje) rehabilitacja może zostać odsunięta w czasie, jednak jeśli wszystko poszło zgodnie z planem powinieneś rozpocząć terapię najpóźniej w ciągu 2 tygodni od wyjścia ze Schantza to standardowe zabezpieczenie kręgosłupa szyjnego po operacji Czy muszę nosić kołnierz usztywniający?Tak, jednak nie przez cały dzień. Kołnierz spełnia rolę zabezpieczenia kręgosłupa głównie podczas przebywania na zewnątrz i w środkach transportu przez około 6 tygodni (samochód, tramwaj, autobus). W domu możesz go zdejmować, jednak dopiero po instruktarzu fizjoterapeuty, dotyczącym prawidłowych nawyków w ciągu Czy mogę ruszać szyją zaraz po zabiegu?Oczywiście, a nawet jest to pożądane, jednak tylko w zakresie bezbólowym i nie angażującym segmentów operowanych do ruchu. Jeśli operowane były dolne poziomy kręgosłupa (np.: C5-C6-C7) możesz wykorzystać rotację oraz skłon boczny w zakresie około 1/2 naturalnego zakresu ruchu. W tym przypadku również niezbędny jest instruktarz Nadal odczuwam drętwienie rąk jak przed operacją, czy coś poszło nie tak?Nie do końca. Nawet po uwolnieniu korzenia nerwowego w kanale kręgowym przez neurochirurga objawy drętwienia mogą utrzymywać się jeszcze jakiś czas. Związane jest to z „podrażnieniem” samego nerwu oraz tkanek go otaczających podczas interwencji chirurgicznej. Dobry fizjoterapeuta stosując techniki manualne oraz np.: neuromobilizację jest w stanie znacznie zmniejszyć, a czasami całkowicie wyciszyć niepokojące objawy bólowe i utrzymujące się Czy mogę prowadzić samochód zaraz po zabiegu?Niestety ze względu na kołnierz zabezpieczający ruchy kręgosłupa szyjnego przez pierwsze 6 tygodni jest to niemożliwe. Po tym okresie kręgosłup zazwyczaj ma jeszcze mocno ograniczoną ruchomość, dlatego osobiście nie zalecam jazdy samochodem pacjentom po zabiegu stabilizacji przez około 8-10 tygodni, do momentu uzyskania pełnych możliwości ruchowych operowanego dobrana poduszka ortopedyczna to niezbędny element prewencji pooperacyjnej w przypadku stabilizacji kręgosłupa Czy muszę używać specjalną poduszkę do spania?Zdecydowanie poduszka ortopedyczna jest zalecana wszystkim pacjentom z problemami w obrębie szyi, a w szczególności osobom po zabiegach neurochirurgicznych. Powinna ona być profilowana, najlepiej dobrana przez fizjoterapeutę prowadzącego dokładnie do budowy i pozycji pacjenta podczas spania. Więcej o poduszkach ortopedycznych możesz przeczytać TUTAJ (Poduszka ortopedyczna. Co warto wiedzieć przed jej kupnem?).7. Czy po operacji mogę leżeć tylko na plecach?Nie. Przy dobrze dobranej, specjalnie wyprofilowanej poduszce możesz leżeć również na boku prawym i lewym. Absolutnie nie zalecane jest leżenie/spanie na plecach z głową ułożoną w Czy ruchomość kręgosłupa już zawsze będzie mniejsza?Niestety tak. Zabieg fuzji jednego lub więcej segmentów kręgosłupa niesie za sobą zmniejszenie jego możliwości ruchowych. Musisz sobie zdawać sprawę, iż implant metalowy wszczepiany podczas operacji całkowicie usztywnia dany poziom kręgosłupa i uniemożliwia na nim ruch. Reszta segmentów musi „nadrabiać” deficyt zwiększoną mobilnością, dlatego odpowiednio dobrana rehabilitacja, mająca na celu odbudowę prawidłowej biomechaniki szyi jest tak ważnym aspektem powrotu do Co zrobić by blizna pooperacyjna była mniej widoczna?Przede wszystkim dbać o nią od pierwszych dni po zabiegu. Zabieg stabilizacji wykonywany jest z dojścia przedniego, czyli kilkucentymetrowego cięcia wykonywanego na szyi od strony twarzowej. Jeśli jest to możliwe lekarz już podczas operacji stara się „ukryć” bliznę, rozcinając tkankę skórną w jednej z naturalnych bruzd założeniu szwów bardzo ważnym zadaniem pacjenta jest niedopuszczenie do zabrudzenia/zakażenia rany, a po powstaniu pierwszej blizny dbanie o nawilżenie nowej tkanki skórnej. Na świeżą bliznę używa się zazwyczaj neutralnych maści nawilżających (np. Linomag), a w późniejszym czasie preparatów rozmiękczających tkankę kolagenową (np. maści/plastry na bazie silikonu). Ważnym aspektem jest również odpowiednia mobilizacja powstającej blizny, dająca jej prawidłową ruchomość względem innych tkanek i zapobiegająca ich zrostom. Więcej o bliznach przeczytacie TUTAJ oraz na stronie dr Lembasa: Czy mogę uprawiać sport po stabilizacji?Oczywiście, jednak nie od razu po zabiegu. Powrót do sportu trwa około 4 miesiące i może się zmieniać (wydłużać) że względu na ewentualne powikłania, brak regularności w rehabilitacji, czy mniejsza sprawność fizyczna pacjenta z przed operacji. Pacjentom po fuzji w obrębie kręgosłupa szyjnego zdecydowanie nie poleca się sportów urazowych (sztuki walki, boks), a także sportów ekstremalnych oraz wykorzystujących gwałtowny mechanizm lądowania (skok w dal, wzwyż itp.).Ps.: jeśli masz więcej pytań dotyczących postępowania fizjoterapeutycznego po operacji stabilizacji kręgosłupa szyjnego zostaw je poniżej w komentarzu. Oczywiście odpowiem na wszystkie w miarę możliwości. 🙂 8 votesArticle Rating
K84Vnp8. yjdg5qk6qb.pages.dev/10yjdg5qk6qb.pages.dev/227yjdg5qk6qb.pages.dev/4yjdg5qk6qb.pages.dev/308yjdg5qk6qb.pages.dev/270yjdg5qk6qb.pages.dev/42yjdg5qk6qb.pages.dev/370yjdg5qk6qb.pages.dev/355yjdg5qk6qb.pages.dev/323
praca fizyczna po operacji kręgosłupa szyjnego
